سلام به همه ی شما لامینوری های عزیز.امیدوارم عالی باشین.امروز در خدمت شما هستیم با بیوگرافی گروه محبوب بیتلز،لازم میدونم خدمت شما همراهان عزیز عرض کنم که بدلیل فراوانی اطلاعات درمورد این گروه پرطرفدار،تصمیم بر این شد که سه گانه ی اطلاعاتی در مورد بیتل ها به شما دوستان عزیز تقدیم بشه.قسمت اول این سه گانه به بیوگرافی این گروه و قسمت های بعدی به تاثیرات شگرفی که بر موسیقی داشتند اختصاص خواهد یافت و در انتها نیز با آلبوم گرافی بیتلز در خدمت شما خواهیم بود . امیدواریم حاصل تلاش تیم لامینور مورد رضایت شما عزیزان قرار بگیره.

بیتلز – The Beatles

بیتلز (The Beatles) گروه راک انگلیسی اهل لیورپول بودند.اعضای گروه آنها شامل شامل جان لنون (نوازنده گیتار الکتریک، خواننده)، پل مک‌کارتنی(نوازنده گیتاربیس،خواننده)،جورج هریسون(نوازنده درام،خواننده) و رینگواستار (نوازنده درام، خواننده ) می‌شد و در دهه ۱۹۶۰ فعالیت موسیقی خود را آغاز کردند. بیتلز پر فروش‌ترین و بزرگترین گروه موسیقی در جهان با فروشی بیش از ششصد میلیون دلار می‌باشند.

آنها تنها در کشور بریتانیا بیش از چهل تک‌آهنگ و آلبوم به بازار ارائه دادند که در رتبهٔ ۱ جدول موسیقی انگلستان قرار گرفتند. بیتلز با فروش جهانی ۶۰۰ میلیون نسخه از آثار، پرفروش‌ترین گروه موسیقی جهان و یکی از پرفروش‌ترین‌های موسیقی جهان هستند.

در سال ۱۹۹۹، بیتل ها با فروش بیش از ۱۰۶ میلیون نسخه از آثار، پرفروش‌ترین گروه موسیقی قرن ۲۰ در آمریکا توسط انجمن ضبط آمریکا اعلام شده اند. کمتر گروهی توانسته حتی نیمی از موفقیت گروه بیتلز را تجربه کنند.

از جمله کسانی که ترانه‌های بیتلز را کاور کرده‌اند می‌توان به Aerosmith ،Bee Gees، Bob Dylan، James Marshal Hendrix، David Bowie و حتی خوانندگان فارسی‌زبان مثل فرهاد مهراد و صدها خواننده و گروه از زبان‌های مختلف اشاره کرد. همچنین نام آن‌ها در فهرست ۱۰۰ شخصیت تأثیرگذار قرن ۲۰ مجله تایم نیز آمده ‌است.
 

بیوگرافی گروه بیتلز

پرفروش‌ترین گروه موسیقی جهان در ابتدا کار خود را با اجرا در سالن های کوچک شهر هامبورگ آلمان شروع کردند تا شروعی بر آغاز تاریخ سازیشان باشد.

در سال 1961 آنها نخستین قرارداد ضبط موسیقی‌شان را در هامبورگ و با شرکت آلمانی پولیدور امضا کردند. در مارس 1961، جان لنون 16 ساله گروه اسکیفلی را به نام گروه کواریمن (که با نام بلک‌جکس هم شناخته می‌شوند) تشکیل داد.

ر ۶ ژوئیه همان سال جان لنون، پل مک‌کارتنی 15 ساله را ملاقات کرد و پل 14 روز بعد یعنی در 20 ژوئیه به گروه پیوست. در ۶ فوریه ۱۹۵۸، گیتاریست جوانی به نام جورج هریسون این گروه را ملاقات کرد و عضو این گروه شد.

افراد متعددی به این گروه اضافه و کم می‌شدند اما تنها جان لنون و پل مک‌کارتنی و جورج هریسون اعضای ثابت آن بودند.

روه کواریمن به‌نام‌های مختلفی تغییر یافت که در این میان می‌توان به جانی و مونداگز، جان بزرگ و بیتلز، بیتلز نقره‌ای، برادران بیت اشاره کرد که سرانجام نام بیتلز (The Beatles) را که نگارش اشتباه کلمه The Beetles (به معنی سوسکها) است را برگزیدند.

در سال ۱۹۶۲ رینگو استار (نام اصلی: ریچارد استارکی) به این گروه پیوست. به این ترتیب می‌توان گفت که فعالیت بیتلز رسماً آغاز شد.
 

سبک موسیقی بیتلز

اسکیفلی ، که تلفیقی از موسیقی جاز ، فولک و بلوز است ، اولین حیطه ی کاری گروه بیتلز بود . البته آنها کار های زیادی را در ژانر پاپ – راک – راک اند رول و حتی سبک موسیقی هندی ارائه دادند . با تمام این تفاسیر گروه بیتلز عموما به عنوان یک گروه راک در دنیای موسیقی شناخته می شدند.

برای مطالعه بیشتر در مورد سبک موسیقی بیتل ها میتوانید به این لینک مراجعه کنید.

تاثیر پذیری بیتل ها

گروه بیتلز تحت تأثیر خوانندگان متعددی قرار گرفتند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: الویس پریسلی - چاک بری؛ آن‌ها تعدادی از ترانه‌های چاک بری به نام «Roll Over Beethoven» و «Rock and Roll Music» را در بعضی از آلبوم‌هایشان به ضبط رساندند. - Riley B. King – روری اسنورم – ادی کاچران Carl Lee Perkins - Richard Wayne Penniman - Bob Dylan -  آن‌ها برخی از ترانه‌های خود را به‌طور واضح از روی آهنگ‌های موتاون برت استرانگ کپی می‌کردند از جمله «(Money (That's What I Want» و «Please Mr. Postman»

بهترین‌های بیتلز

2-I Want To Hold Your Hand

3-Strawberry Field Forever

4-Yesterday

5-In My Life

6-Something

7-Hey Jude

8-Let It Be

9-Come Together

فروپاشی بیتلز

عوامل زیادی در از هم پاشیدن بیتلز نقش داشتند، از اتمام اجراهای زنده تا مرگ مدیر برنامه‌های آن‌ها برایان اپستاین.

آخرین کنسرتِ بیتلز در ۵ دسامبر ۱۹۶۵، در تالار امپایر شهر لیورپول اجرا شد.

برایان اپستاین را می‌توان موثرترین فرد در تبدیل شدن بیتلز به یک گروه مشهور در سراسر دنیا نامید. او همچنین گروه را پیش هم نگاه می‌داشت و از همه مهم‌تر امور مالی گروه در دست او بود. وقتی اپستاین در سال ۱۹۶۷ به علت مصرف بیش از اندازه مواد مخدر از دنیا رفت، خلأئی در گروه بوجود آمد. جان لنون از همه به اپستاین نزدیکتر بود و از همه بیشتر تحت تأثیر مرگ او قرار گرفت.

پل مکارتنی نیز که وضع آشفته گروه را می‌دید سعی کرد پروژه‌های جدید گروه را شروع کند. دیگر اعضای بیتلز از افزایش تسلط مکارتنی بر جنبه موسیقایی و نیز جنبه اقتصادی گروه آشفته و ناراحت شدند. لنون بعدها گفت که فعالیت‌های مکارتنی برای بقای گروه حیاتی بودند.

نقش برایان اپستاین به عنوان مدیر برنامه‌ها و رهبر گروه هیچگاه جایگزین نشد و به یکی از عوامل از هم پاشیده شدن بیتلز تبدیل شد.

در ابتدای کار گروه، مکارتنی و لنون خوانندگان و آهنگ نویسان اصلی گروه بودند و جرج هریسون و رینگو استار نقش‌های تکمیلی داشتند. روند کار برای هر آلبوم معمولاً این بود که مکارتنی و لنون یک ترانه برای استار می‌نوشتند تا بخواند و هریسون نیز یا یک ترانه قدیمی را بازخوانی می‌کرد یا خودش ترانه‌ای می‌نوشت و می‌خواند؛ ولی از سال ۱۹۶۵ به بعد، ترانه‌های هریسون با کیفیت تر و بهتر شدند و دیگر اعضای گروه استعداد او را در ترانه‌نویسی دیدند.

هریسون به یک ترانه‌نویس قهار تبدیل شد، ولی همچنان خیلی از ترانه‌هایی که می‌نوشت توسط دیگر اعضا رد می‌شدند. هریسون آزرده شد و به یکی دیگر از عوامل از هم پاشیدن بیتلز تبدیل شد.

بعد از سال ۱۹۶۶ که بیتلز اجرای زنده را کنار گذاشتند، هر یک از اعضا به سمت سلیقه‌های متفاوت خود در موسیقی رفتند و وقتی گروه دوباره برای ضبظ پیش هم جمع شدند، این تفاوت سلیقه‌ها بارز تر شد.

مکارتنی، بیش از بقیه تفاوت سلیقه داشت و بیشتر به دنبال سبک پاپ که هم در بریتانیا و هم در ایالات متحده محبوب بود، رفت؛ در حالیکه لنون بیشتر به سبک‌های جدید و آزمایشی و خلاقانه علاقه داشت و هریسون به سبک‌های هندی. این تفاوت سلیقه‌ها به ضبظ شدن چند آهنگ انفرادی در بیتلز (آلبوم) تبدیل شد و از اتحاد گروه کاست.

یوکو اونو نیز نقشی در از هم پاشیده شدن بیلتز داشت. اونو، موزیسین آمریکایی-ژاپنی، بعدها به دومین همسر جان لنون تبدیل شد. جان لنون در حالی که همسرش (در آن زمان)، سینتیا، در سفر بود، با یوکو اونو دوست شد و به او علاقه پیدا کرد. بعد از مدتی، یوکو اونو تقریباً همیشه با لنون بود، از جمله زمانی که بیتل‌ها در حال ضبط بودند و این بر خلاف قانون بیتل‌ها مبنی بر نیاوردن همسران به مکان ضبط بود. این نیز به عاملی برای از هم پاشیدن بیتلز تبدیل شد.

سرانجام پل مکارتنی در سال ۱۹۷۰ از هم پاشیده شدن بیتلز را رسماً اعلام کرد و این گروه بعد از ۱۰ سال فعالیت از هم پاشید.