داستان تریگر: گیتار اسطورهای ویلی نلسون
ویلی نلسون یکی از بزرگترین نامهای موسیقی کانتری در آمریکا است. اما بر خلاف بسیاری از نوازندگان این سبک، نلسون از گیتار کلاسیک (به جای آکوستیک) استفاده میکند.
بیشتر بخوانید:
این گیتار که یک مارتین N-20 است، تریگر (Trigger) نام دارد. در سال ۱۹۶۹ ویلی نلسون از یک گیتار آکوستیک ساخت شرکت بالدوین استفاده میکرد. هرچند در یک اجرا این گیتار را روی استیج رها کرد و یکی از حاضران به اشتباه روی آن پا گذاشت. گیتار نلسون چند تکه شد و بقایای آن به کارگاه طراح بزرگ، شات جکسون، فرستاده شد تا بازسازی شود. هرچند بازسازی این گیتار امکانپذیر نبود. جکسون پیکاپ بالدوین، که به دلیل وسعت صدا مورد علاقهی نلسون بود را از گیتار جدا کرد و باقی گیتار را کنار گذاشت. ویلی نلسون نیاز به یک ساز جدید برای اتمام تور کنسرتهای خود داشت. جکسون گیتار کلاسیک مارتینی را پیشنهاد کرد که در مغازه خاک میخورد. قیمت پایین این گیتار (۷۵۰ دلار) نلسون را قانع کرد که در کنسرتهای باقیمانده از همین گیتار استفاده کند. هرچند این همکاری نزدیک به ۵۰ سال تداوم پیدا کرد و به یکی از مشهورترین داستانهای جهان موسیقی تبدیل شد.
گیتارهای کلاسیک در ابتدا برای اجرای تکنیکهای فینگرپیکینگ طراحی شده بودند و به همین دلیل صفحهی محافظ، یا به اصطلاح پیک گارد نداشتند. پیک گارد در گیتارهای آکوستیک و الکتریک از نفوذ پیک و ناخن به بدنهی گیتار در زمان اجراهای سنگین جلوگیری میکند.
نلسون دههها از این گیتار به عنوان تنها ساز خود استفاده کرد و به همین دلیل امروزه یک سوراخ نسبت بزرگ در بخش پایینی بدنهی گیتار حفر شده است. ویلی چندان هم از قضیه ناراحت نیست و اعتقاد دارد که صدای گیتار را بهتر کرده است.
یکی از طراحان شرکت مارتین، دیک بوک، نیز با ویلی نلسون هم عقیده است و اشاره میکند که نازکتر کردن صفحهی رویی گیتار در بسیاری موارد به بهتر شدن صدای آن کمک میکند.
نلسون بسیار به این گیتار وابسته است و حتی نام او را تریگر (به معنای ماشهی اسلحه) گذاشه است. تریگر نام اسبی بود که به روی راجرز خوانندهی معروف آمریکایی تعلق داشت. نلسون اعتقاد دارد که او و گیتارش، مانند راجرز و تریگر، دو همراه جدانشدنی هستند.
حتی در زمانی که ویلی نلسون مبلغی برابر تمامی داراییهای خود را به ادارهی مالیات آمریکا بدهکار بود، تریگر را به همراه دخترش پنهان کرد. به این ترتیب ماموران مالیات تمامی داراییهای او را ضبط کردند اما گیتار کلاسیک او را باقی گذاشتند.
ویلی نلسون ۸۴ ساله است و بسیاری از او دربارهی بازنشستگی سوال میکنند. او همواره پاسخ داده که هر زمان تریگر دیگر آوازی نخواند زندگی کاری او هم متوقف خواهد شد. هرچند اضافه میکند: «احتمالا این گیتار پس از من هم باقی خواهد ماند.»
منبع: Mental Floss
ارسال دیدگاه جدید
ارسال دیدگاه جدید
....
1398/08/21میشه داستان درباره ی گیتار هم بزارید؟
جلال برآبادی (تیم پشتیبانی)
1398/08/21سلام مرسی از پیشنهادتون
حتما بررسی می کنیم